NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
191 - (470) وحدثنا
يحيى بن يحيى.
أخبرنا جعفر
بن سليمان عن
ثابت
البناني، عن
أنس؛ قال أنس:
كان
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم يسمع
بكاء الصبي مع
أمه، وهو في
الصلاة،
فيقرأ بالسورة
الخفيفة أو
بالسورة
القصيرة.
{191}
Bize Yahya b. Yahya
rivayet etti. (Dediki): Bize Cafer b. Süleyman, Sabit El-Bünânî'den, o da
Enes'den naklen haber verdi. Enes şöyle demiş:
«Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) namazda iken (saflarda) annesi ile beraber bulunan çocuğun
ağlayışını işidir de hafif bir sure, yahut kısa sureyi okurdu.»
192 - (470) وحدثنا
محمد بن منهال
الضرير. حدثنا
يزيد بن زريع.
حدثنا سعيد بن
أبي عروبة عن
قتادة، عن أنس
بن مالك؛ قال:
قال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم "إني
لأدخل الصلاة
أريد إطالتها.
فأسمع بكاء
الصبي. فأخفف.
من شدة وجد أمه
به".
[ش
(وجد) الوجد
يطلق على
الحزن وعلى
الحب أيضا. وكلاهما
سائغ هنا.
والحزن أظهر.
أي من حزنها
واشتغال
قلبها به].
{192}
Bize Muhammed b. Minhâl
ed-Darir rivayet etti. (Dediki): Bize Yezîd b. Zürey rivayet etti. (Dediki):
Bize Saîd b. Ebî Arube, Katâde'den, o da Enes b. Mâlik'den naklen rivayet etti.
Enes şöyle demiş: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) :
«Ben (Bazen) namaza
uzatmak niyetiyle giriyorum. Fakat bîr çocuğun ağlayışını duyunca annesinin ona
karşı gösterdiği fazla şefkat ve üzüntüden dolayı namazı hafif kıldırıyorum.»
buyurdular.
İzah:
Bu rivayetler dahî
imamın cemaata namazı hafif fakat tamam kıldırması lüzumuna delildirler.
Sâbît hadîsini Buhârî
«Kitâbu'l-Ezân»ın muhtelif yerlerinde Ebu Dâvud, Nesâi ve İbni Mâce
«Kitâbu's-Salât» da muhtelif râvilerden tahrîc etmişlerdir. Çocuğun ağlaması
sebebiyle Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) 'in namazı hafif kıldırması,
kıraati kısa kesmek suretiyle olmuştur. Buna delîl İbni Ebî Şeybe'nin rivâyet
ettiği bir hadisdir. Mezkur hadîsde: «Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
namazın ilk rek'âtında altmış âyet kadar okudu. Bir çocuğun ağladığını işitince
ikinci rek'âtta (yalnız) Üç âyet okudular.» denilmektedir.